Rond de Oranjekerk in Amsterdam ligt een tuin met liturgische borders, een bijbelhof, symboolplanten , natuurvriendelijke elementen, en vijver en een druivenpriëel. De tuin is niet alleen ingebed in het kerkenwerk maar vormt ook een onderdeel in het leven van de wijk rond de kerk.
In de jaren negentig verkeerde de Oranjekerk in en slechte staat van de onderhoud. De kerkenraad overwoog om het gebouw af te breken. Er kwam echter verzet uit de wijk. Hierbij werd de werkgroep Oranjekerk opgericht. Een haalbaarheidsonderzoek wees dat de kerk open kon blijven als een groot deel van de kerk commercieel verhuurd kon worden. Daarbij kon het gebouw ook nog als kerk blijven dienen. De stadsdeelraad De Pijp stelde één miljoen gulden ter beschikking voor renovatie.
Tijdens de renovatie werd het terrein rond de kerk gebruikt door de bouwlieden en van de oorspronkelijke tuin was na de bouw niet veel meer over. Er werd nagedacht over een nieuwe tuin.
Gekozen werd om de tuin een spirituele invulling te geven. De bijbel zou erin terug te vinden door planten die erin genoemd worden, er zou een liturgische tuin moet komen en zouden er natuurvriendelijke elementen een plaats moeten krijgen. De tuin zou vaak opengesteld moeten zijn, zodat de tuin niet alleen voor kerkgangers maar ook mensen uit de wijk van betekenis zou kunnen zijn.
De coördinatie van aanleg en onderhoud kwam in handen van de tuincommissie, die hiervoor niet alleen samenwerkt met de wijkgemeente, maar ook met vertegenwoordigers van de wijk zoals het wijkcentrum. Ook de vrijwilligers zijn afkomstig uit leden van de plaatselijke wijkgemeente en de omliggende wijk. Voor zware klussen is de afdeling groenvoorziening van de wijkdeelraad De Pijp bereid mee te werken.
Bij de muren van het gebouw ligt de liturgieborders. Deze zijn ingedeeld op de kleuren van kerkelijk jaar. Deze worden de buitentuin genoemd. Via een boog kan de binnentuin worden betreden.
De randen van de binnentuin bestaan naar de straat toe uit een hek met spijlen en waar de tuin grenst aan de tuinen van de buren uit een haag. Deze haag is vogelvriendelijk, met planten als appelbes en wegedoorn, die hun voedsel en bescherming bieden.
Aan de zijkanten van de tuin bevinden zich borders met symboolplanten. Meer in het centrum van de tuin bevinden zich de bijbeltuin. In deze tuin zijn de planten ingedeeld volgens de twee testamenten. In de binnentuin ligt ook een druivenpriëel en is er een vijver met planten zoals gele lis, lisdodde en kattenstaart. De druif, gele lis en lisdodde zijn ook bijbelse planten.
Midden in de tuin staat een honderd jaar oude linde. Deze linde gaf problemen vanwege de schaduw en het suikerwater dat er vanaf valt door de vele luizen die in de boom leven. De boom is naar boven toe opgesnoeid en de luizen worden bestreden door lieveheersbeestjes. Bovendien lat men de planten meer een eigen plek zoeken, dat wil zeggen dat ze mogen groeien op een plek waar ze zich kunnen redden en niet op de plek die volgens de indeling van de tuin de beste zou zijn.
Ook zijn er maatregelen voor dieren zelf getroffen. Er hangen nestkastjes in de tuin. En ook het kerkgebouw zelf wordt daarbij betrokken. Zo heeft de Gierzwaluwenwerkgroep speciale gierzwaluwdakpannen aangebracht op de het dak.
De tuin is geopend op donderdag- en zaterdagmiddag 14:00-16:30u en op zondagochtend na de kerkdienst.
Adres: Tweede van der Helststraat 1-3, 1073 AE Amsterdam
Contact: Janny Wardeh, e-mail:
Website: http://www.oranjekerkamsterdam.nl/