Die bloem van wond’ren luister,
waarvan Jesaja sprak,
bloeid’ op, toen door het duister
het licht der wereld brak.
(Oud Kerstlied; bron: Blote Obbes)
Het evangelie van Johannes benadrukt dat het geheim van licht en leven begint bij God: \Wat ontstaan was, had leven in Hem, en het leven was het licht van de mensen. Het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis kon het niet aan\ (Johannes 1,3). Heel de schepping komt opnieuw aan het licht met de geboorte van Jezus. Legenden verhalen dat allerlei bloemen uit hun winterslaap ontwaakten en een ogenblik bloeiden. De winterse aarde veranderde even in een paradijs zoals dat in het boek Genesis geschetst wordt en door Jesaja in het beeld van de nieuwe hemel en aarde wordt overgenomen: ‘Dan grazen de wolf en het lam eensgezind’ (Jesaja 65,25). Alle schepselen ontwaken opnieuw, leven op, de bijen zoemen en even ontstaat er een paradijselijke situatie, even maar. Alle bloemen verdwijnen weer, alleen de kerstroos bleef en bloeide door ijs en sneeuw heen. Sindsdien wordt deze plant ‘heilig kerstkruid’ genoemd.