Een weg zoeken
in het doolhof
van werken en rusten.
Stilte zoeken,
herschapen worden.
Wandelen kan een vorm van meditatie zijn. In een doolhof gaat het om zoeken, terugkeren op je weg en de uitgang vinden. In een labyrint ga je lopen om bij de kern uit te komen, daarbij stil te staan en van daaruit opnieuw naar buiten, de wereld om je heen in te trekken. Daarom werden in kerken zoals Chartres of de St. Servaaskerk in Maastricht labyrinten aangelegd. Tegenwoordig worden daar soms kerktuinen of kerkpleinen voor gebruikt. Het makkelijkst is het kopiëren van het labyrint zoals dat in de kathedraal van Chartres is gelegd (zie ook www.labyrintwerk.nl). Lopen in een labyrint vraagt om een beschermd gevoel. Omhaag het geheel met bijvoorbeeld vruchtdragende gewassen zoals doornloze braam, framboos of loganbes, geleid langs raamwerken van palen met gaas of draden.
Voorbeelden van tuinen met een labyrint: