Munt Mentha sp. Witte munt Mentha suaveolens
Zie ook de kloostertuin in Sibculo
Munt:
Onmisbaar,
in mijn tuin!
Je hebt hem in soorten en maten,
divers van kleur en werking… (Abt Walafried Strabo)
Er zijn inmiddels 25 soorten munt bekend en meer dan 600 gekweekte variëteiten. In de natuur vinden we bijvoorbeeld de akkermunt, kransmunt, watermunt en wollige munt. De frisse smaak is kenmerkend. Van oudsher wordt munt gebruikt als mondwater, als thee of in snoepjes en kauwgum. Munt wordt van oudsher ook gebruikt als geneesmiddel.
De oogst van kruiden gaat door tot in oktober.
In de bijbel wordt munt genoemd als één van de gekweekte planten waarvoor zogenaamde tienden betaald moesten worden: ‘Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, schijnheiligen; u draagt een tiende af van munt, anijs en komijn, maar wat het zwaarst weegt in de wet verwaarloost u: recht, barmhartigheid en trouw!’ (Matteüs 23,23; zie ook Lucas 11,42).
Munt werd gebruikt bij het bereiden van maaltijden en als strooikruid in de synagogen. Later ook in de kerken vanwege de frisse geur die het verspreidt als op de blaadjes getrapt wordt. Door de geur en de bruine stengels wordt de munt ook ‘bruin-heilige’ genoemd.
Volgens een legende uit Italië zou Maria, na de dood van Jezus, zich dagenlang gevoed hebben met groene munt (Mentha viridus). In Italië wordt het kruid dan ook het ‘kruid van Maria’ of ‘heilig kruid’ genoemd. In Frankrijk draagt ze de volksnaam ‘Menthe de Notre-Dame’ ofwel ‘Onze-Lieve-Vrouwe-Munt’. Ook in Duitsland kent men deze volksnaam.