De tuin hoort bij de Vredeskerk in Nijkerk, welke ook is aangesloten bij de Groene Kerken.
Na een verbouwing van de bijgebouwen van de kerk waarbij de aangebouwde kosterswoning verdween en er een grote zaal werd aangebouwd bleef er ruimte over voor een tuin. Dat was in 2003.
De vraag om een tuin te ontwikkelen kwam bij een aantal vrouwen terecht. We gingen aan de slag. Er kwam een ontwerp dat bestond uit een aantal vakken, die elk een kleur kregen. Nadat we met een aantal vrijwilligers het terrein hadden ontdaan van stenen en andere bouwmaterialen kwam er iemand die de paden heeft bestraat.
De kleuren van de vakken zijn: wit, geel, roze, blauw, rood , paars. Een vak noemen we het woestijnvak. Dan hebben we een strook tegen de kerk aan die beplant is met hortensia’s en twee grote taxussen en daar tussen Chaenomelis. Dan is er een strook van anderhalve meter breed langs de beek die aan een kant de begrenzing is van de tuin. Aan de andere kant van de kerk staan twee oude platanen waar we het laatste jaar bakken omheen hebben gemaakt met diverse planten. Tussen de kerk en de pastorie is ook een tuin gemaakt rondom twee oude bomen met een strakke beplanting van bestaand uit struikklimop, cornussen , eikenbladhortensia’s en boerenhortensia’s omgeven door een beukenhaag.
De strook langs de beek is verdeeld in een aantal vakken met tussen elk vak een groenblijvende plant. In het begin hebben we geprobeerd om per vak elke maand iets bloeiends te hebben in de kleuren van het kerkelijk jaar. Maar de natuur heeft anders beslist en ons idee ging in de loop van de jaren verloren. Het ziet er nu geweldig uit met een rijke begroeiing. Verder hebben we een olijfboom, een druif en een vijg te midden van anemonen.
Omdat we een ons budget niet groot is kregen we van veel kerkgangers planten om mee te beginnen. We hadden veel ideeën over de beplanting, we wilden voornamelijk planten met een symbolische betekenis van begrippen uit de Bijbel. Zo werden we kritischer en zochten in de literatuur welke planten we graag wilden hebben.
Dat is aardig gelukt. Er kwamen naambordjes bij de verschillende planten en we plaatsten een aantal gedichten. Elke maand werken we twee keer met ongeveer 13 mensen in de tuin. Dikwijls zijn er tuinwerkers die nog eens extra naar hun vak omkijken . De meesten hebben hun eigen vak. De tuin is altijd toegankelijk en trekt dikwijls belangstelling. Bij bijzondere kerkelijke gelegenheden wordt er op de tuin gewezen.
Er was al eens een open tuinendag waar we een prijs mee wonnen. Onze burgemeester plantte eerder een olijfboom en dat was de start van een Groei en Bloei route.
Wij zijn reuze trots op de tuin waar je op een bankje kunt genieten van de rust en een rijkdom aan planten in allerlei kleuren.