Snijbiet Warmoes Beta vulgaris
Zie ook de kloostertuin in Sibculo
In het plan van St. Gallen (820) komt deze soort voor en ook op de lijst van Karel de Grote (812). Het was in de tijd van de Romeinen en de Middeleeuwen een geliefd kruid. Wij beschouwen warmoes nu als ‘vergeten’ groente. De grote groene bladeren werden vroeger onder meer gebruikt bij het trekken van bouillon. Thans is het geliefd als een soort spinazie en worden de gezonde bladeren in allerlei stoofschotels gebruikt.
Bij deze snijbiet en variaties die je nu in de handel kunt krijgen zoals de Gewone groene (warmoes, die het meest lijkt op de oude soorten) Lucullus en Rhubard Chard, gaat het om het blad. Er zijn ook variaties met brede en gekleurde bladstelen, ribben, die gestoofd worden (Beta var. Var Flavescens).
Alle bietensoorten waar het niet om het groen, maar om de wortel gaat (kroot en suikerbiet) zijn later ontwikkeld. De wortel van de snijbiet wordt niet gebruikt.